Kenarlarını çizerken boşalttık içini dairenin.
Katladık bilgiyi, cüzdanın arka yanına sıkıştırdık.
Cehaleti yaprak gibi açıp önümüze,
hırslarımızı koyduk içine, umutlarımızı bir de altınlarımızı.
Kısık fitilli esriklikle kaynatıp dolma yaptık tüm rüzgarlı duygularımızdan.
Erdem çoook uzakta ama açlığı yatışan ruh, deli rolüyle mutlu.
Sen de mutlu musun ?
Mutlu olmak nedir, bunu tartışmalı...Belki de deliliği..Ya içindeyiz çemberin ya dışında..Ortası yok mu bunun?
YanıtlaSil