Göğsümde teneke bir kutu.
Tıngırtısı benden önde gidiyor,
Uzun uzun yolları yürürken
Kendi içimden geçiyorum topuklarımı vura vura
Anlatmamaya yeminliyim.
Piç ettim lisanı,
Eskisi gibi net değilim,
Flulaştım.
Sıfıra çok yakınım
Artıya da eksiye de aynı şiddette yatkınım.
Sözlerim de hiçbir noktanın önünde duramıyor,
Noktayı buluncaya kadar virgül virgül virgül,,,
Zerafetle ifadesi öyle zor ki,
Göğsümdeki teneke kutuda saklı ipekli mendilim.
Safiyeti gördüğüm yerde başlıyorum ağlamaya,
71 milletin sesinde kayboluyorum.
Yanlış.
İçi oyulmuş bir ağaç gövdesiyim.
Gazoz ağaçlarına inanıyorum hala,
Filmlerin, şarkıların içinde yürüyorum
Ellerime kollarıma eril kementler, kelepçeler
Yakalanır mıyım daha?
Serçe kalabilir miyim hala ?
Silahlandım, ne bekliyordun?
Düz yollar dururken
Dikine gitmek kolay mı???
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder