çekmecelerimden çıkarıp size gösterebileceğim hiçbir mucizem kalmadı
bir ortaçağ meleğiyim ben
tanrının gözdesi, insanların umudu, idealiydim
erkeklerin ve kadınların
ne zaman hakikat yansısa günlerine
benim getirdiğime inanırlardı
şimdi yıpranmış güçlü kaslarım
şimdi kırılmış diri kemiklerim
ve şimdi kargaların utanç veren kahkalarla güldüğü bu kanatlarımla

yaşlanan bir adamım ben
ne olur aramayın yüzümü
ölmüş biriyim kiminiz için
görün gösterdiğim hakikati
bu boş çekmeceler sizin