cehennemde bir sahil kenti

ödünç et taşıyor lastik tekerlekleriyle körüklü vagonlar
kıçlarında maydanozlarıyla evlerine yol alıyor tüm kasaplık ruhlar
ben de bir ruhum ama kokmuş etim çürümüşüm gel gitten

az ötede dalgalanmış sanki zaman
limana dizelenmiş fosil balinaların arasında
gam yüklerini bekliyor paslı metaller
şiirlerini bekliyor, öykülerini kentin
anaç güvertesinde taşımak için ölüme

cehennemde bir sahil kentindeyim sevgilim
işte böyle bitiyor kafatasımın içinde bir gün

sarhoş balıkçı çekmiş oltasını beyin suyumdan
iğnesine takılan suçları ayıklıyor
küfür mü ediyor seviyor mu bu karanlık çukuru
ağzında cigarası
kaygan korteksimin kayalarına çıkıp
güneşe karşı bir güzel işiyor

ödünç ruh taşıyor lastik tekerlekleriyle sidikli vagonlar
camlara yapışmış güneş
utancından dünyayı karartıyor
renkler akıyor yavaş yavaş
kararıyorum

cehennemde bir sahil kentindeyim sevgilim
işte böyle ölüyorum